OLENTZERO
GABON KANTAK
EUSKARABIDEA INSTITUTO NAVARRO DEL VASCUENSE
GOBIERNO DE NAVARRA
VILLANCICOS



Olentzero joan zaigu,
mendira lanera
intentzioarekin ikatz egitera.
Aditu duenean
Jesus jaio dala
lasterka etorri da
berria ematera.

Horra horra
gure Olentzero
pipa hortzian duela
eserita dago.
Kapoiak ere baitu
arrautzatxoekin
bihar merendatzeko
botila ardoakin


Olentzero, buru handia
entendimentuz jantzia,
bart arratsean edan omen du
bost arroako zahagia.
Bai urde tripa handia!
trala la la la, trala la lala
Bai urde tripa handia!
trala la la la,la la lala
LAS COSAS DEL QUERER
MANUEL BANDERA / ANGELA MOLINA
Compositores: Letra: León, Quintero (1943)
Dirección de la película: Jaime Chávarri
Album: las cosas del querer
Grabadora: Palmarés cinematográfico
Género: copla
Año: 1989

Las cosas del querer es uma película musical española estrenada en 1989. Dirigida por Jaime Chávarri y protagonizada por Ángela Molina y Manuel Bandera, su gran aceptación entre el público español y argentino animó al mismo equipo a rodar una segunda parte, en coproducción con aquel país, que se estrenó en 1995: Las cosas del querer  2.
La película debe su nombre a la canción Las cosas del querer, que interpretan los protagonistas entre otras coplas clásicas y canciones populares de los años 1940 que aparecen en sus números musicales.
Si tú me quieres de noche
Y yo te quiero de día,
Si yo bebo de tu boca
Y tú bebes de la mía

Si el aire que tu respiras
Es el que estoy respirando
Pa que nos piden razones
Del que, del como y del cuando.

Lo nuestro tiene que ser
Aunque entre el uno y el otro
Levanten una pared.

Son las cosas de la vida
Son las cosas del querer,
No tienen fin ni principio
Ni quien como ni por que.

Tú eres alto y yo bajita
Tú eres rubio y yo tostá
Tú de Sevilla la llana
Y yo de Puerto Real.


Que no tiene na que ver,
El color ni la estatura
Con las cosas del querer,
Con las cosas del querer,
Con las cosas del querer.
Canción del olé
SARITA MONTIEL
Autores: Quintero, León y Quiroga
PAIS: ESPAÑA
ÁLBUM: LP - ¡OLÉ! ¡OLÉ!
GRABADORA: HISPAVOX
GÉNERO: COPLA
AÑO: 1958

¡Olé! U ¡ole! es una interjección de origen árabe y utilizada mucho en el idioma español, también en el portugués, que se utiliza coloquialmente para animar, aplaudir, o jalear. Es signo de la cultura española, y bastante conocido por su uso en El flamenco y la tauromaquia. También es empleada en el ámbito deportivo, sobre todo en el fútbol, aunque en algunos sitios como Chile, Perú, Colombia, Paraguay y México se emplea como burla hacia el rival y no como aprobación a los méritos del equipo propio.
En Argentina, olé es usado como aliento a los equipos de fútbol, mientras que ole, con el acento puesto en la letra o, es usado como burla.
¿Dónde hay un sabio que explique
lo que quiere decir olé?
Si el olé es como repique
de palillos españoles.
Cuando un mocito
no sabe su pena cantar,
suelta dos olés
y queda la niña enterada
y unos ojitos de almendra,
le responden y olé ya.

El olé es una palabra
¡Olé!
que no tiene explicación,
el olé es como una rosa
¡Olé!
que sale del corazón.
El olé, primito mío,
yo no lo quiero entender
pero quiero que me digas
olé con olé y olé.
Señor farolero
que enciende el gas,
dígame usted olé
por caridad, por caridad
¡Ay, olé con olé y olé y olá!

Cuando reluce el torero
con un quite por faroles,
mis ojos dicen te quiero
y mis labios dicen olé.
Si en una noche de luna,
yo siento de entrar,
por mi ventana,
los ayes de una soleá,
yo lo recibo entre sueños
con un olé, y olé ya.

El olé es una palabra
¡Olé!
que no tiene explicación,
el olé es como una rosa
¡Olé!
que sale del corazón.
El olé, primito mío,
yo no lo quiero entender
pero quiero que me digas
olé con olé y olé.
Señor farolero
que enciende el gas,
dígame usted olé
por caridad, por caridad

¡Ay, olé con olé y olé y olá!

LA MISMA MUSICA CON:
JUANITA REINA
AQUI MORA O XAXADO
TRIO NORDESTINO
COMPOSITOR: GORDURINHA
PAÍS: BRASIL
ÁLBUM: LP - AQUI MORA O XAXADO
GRAVADORA: COPACABANA
GÊNERO: FORRÓ - XAXADO
ANO: 1965

O Trio Nordestino é um trio de forró iniciado em 1958 em Salvador, na Bahia.
O Trio Nordestino original foi formado no início de 1958 por Lindú (voz e sanfona), Coroné (zabumba) e Cobrinha (triângulo). Fazendo o circuito de casas noturnas de Salvador, quando estavam trabalhando para a boate Clock, conheceram o recém-contratado Gordurinha, músico e compositor que iria abrir as portas do Rio de Janeiro. Com a promessa de gravar um disco, Gordurinha levou-os à Odeon Records e à RCA Victor, em que não tiveram oportunidade. Numa nova tentativa, desta vez na Discos Copacabana, passaram no teste dirigido por Nazareno de Brito. Contratados, gravariam em dez dias um Long-Play e Tape com 12 músicas.
Em busca do sucesso, o Trio resolveu tentar uma participação no famoso programa O Trabalhador Se Diverte, da Rádio Mayrink Veiga, comandado por Raimundo Nobre. Ao chegarem no auditório do programa, encontram Luiz Gonzaga e imediatamente lhe pedem para que mostre o caminho das pedras no Rio de Janeiro. Gonzagão se recusa a dar ajuda e continua a ensaiar. Frustrados com o ídolo, apelam para Raimundo que, depois da insistência de Gordurinha, concordou com a apresentação de apenas uma música, "Carta a Maceió", sucesso instantâneo entre o público do auditório, que aplaudia com fervor pedindo bis. A partir daí tudo mudou; Raimundo pediu à Ângela Maria, a atração seguinte, que cedesse para o Trio Nordestino cinco dos seus dez minutos de apresentação. Ela, que tinha adorado "Carta a Maceió", aceitou o pedido e transformou-se na madrinha do Trio, que pôde apresentar mais dois números. Isso garantiu um contrato com a rádio para se apresentarem em programas ao lado da própria Ângela e de artistas como Luiz Gonzaga e Nelson Gonçalves.
Com o sucesso da canção e de "Chupando gelo", presentes no primeiro disco, o Trio passou a gravar um LP por ano, lançando vários sucessos. Famosos, partiram para o Nordeste junto com Luiz Gonzaga por 75 dias, para fazer a propaganda de uma marca de cachaça. Foi nessa ocasião que, jantando no Recife, Gonzagão relembrou o pedido de ajuda feito pelo Trio no auditório da Rádio Mayrink e disse: Se eu tivesse ajudado, vocês teriam se acomodado e hoje não teriam alcançado a marca de vendas que ultrapassa a minha. Desde então Gonzagão passou a ajudá-los e uma longa amizade foi selada. Depois de 11 obras na Copacabana Discos, migraram para a CBS em 1967. Em 1969, Lindú sofreu um acidente de carro que requeria mais de um ano de tratamento. Mesmo assim, a nova gravadora resolveu dar continuidade ao trabalho, levando o sanfoneiro de ambulância para os estúdios de gravação. Em 1970 saiu o disco com a música "Procurando tu", de Antônio Barros, que se transformou no maior sucesso do Trio Nordestino, alavancando mais de 1 milhão de cópias vendidas e levando-os das paradas sertanejas para as rádios dos mais diversos segmentos em todo o país. O sucesso nacional levou o Trio a permanecer no primeiro lugar do programa Sílvio Santos, na TV, durante 90 dias e a receber da CBS o troféu Chico Viola pelo segundo lugar na vendagem de discos de 1970. O primeiro lugar foi de Roberto Carlos.

Vocês estão vendo este chapéu de couro, este gibão de couro
este revólver este punhal de lado

Sanfoneiro, triangulista e zabumbeiro
vão mostrar pro mundo inteiro que aqui mora o xaxado

Xaxo pra qui xaxo prali xaxo prá lá
Bato com o pé faço a poeira levantar
Na minha casa também quero apresentar
Faz o triangulo tilingo tilingo
Faz o gongê pá pá
Faz a zabumba tum tum
O Xaxado no Brasil ainda é o número um.